294
Przywódca Korei Północnej Kim Dzong-un zadeklarował gotowość do wojny, ale przed jego krajem stoi bardziej prozaiczne zadanie – budowa obiecanych fabryk. Pjongjang próbuje rozwiązać swoje problemy gospodarcze kosztem Federacji Rosyjskiej.
„Financial Times” podaje, że Kim Dzong Un wyznaczył ambitny plan budowy fabryk w każdym z 200 hrabstw kraju w ciągu najbliższych 10 lat. Ponieważ wiele istniejących fabryk w Korei Północnej działa już na granicy wydajności, eksperci są sceptyczni, czy wybrana polityka rozwoju regionalnego 20x10 przyniesie owoce.
Przyjaźń Moskwy i Pjongjangu
Należy zauważyć, że ambicje Kima i niezwykła chęć ustalenia konkretnych wskaźników sukcesu odzwierciedlają rosnącą pewność siebie Kima w wyniku jego „przyjaźni” z Władimirem Putinem.
„Wojna na Ukrainie okazała się skarbem dla Korei Północnej” – powiedział Peter Ward, pracownik naukowy w think tanku Sejong Institute w Seulu. „Po latach poważnych trudności, z jakimi borykają się zwykli Koreańczycy z Północy podczas pandemii koronaawirusa, Kim wydaje się zdeterminowany, aby wykorzystać część swoich nieoczekiwanych zysków na poprawę standardów życia i rozbudowę swojej bazy przemysłowej”.
Moskwa zawetowała mandat Komisji ONZ ds. monitorowania przestrzegania przez Koreę Północną sankcji, skutecznie niszcząc filar reżimu sankcji. Ponadto rosyjskie porty są wykorzystywane przez tankowce objęte sankcjami Korei Północnej do przewożenia ropy i produktów naftowych, najwyraźniej jako zapłata za pociski artyleryjskie za wojnę z Ukrainą.
Ponadto zintensyfikowano współpracę Korei Północnej z Rosją w zakresie logistyki – omawiano nowe szlaki kolejowe, promowe i drogowe. Według północnokoreańskich mediów państwowych Rosję odwiedziła delegacja Korei Północnej pod przewodnictwem wysokiego rangą urzędnika ds. rolnictwa.
Gospodarka Korei Północnej
Minister obrony Korei Południowej Shin Won-sik powiedział, że sytuacja gospodarcza w Korei Północnej „znacznie się poprawiła” w ostatnich miesiącach dzięki dostawom żywności, surowców i produktów naftowych z Federacji Rosyjskiej.
W 2023 r. Bank centralny Korei Południowej oszacował, że w 2022 r. gospodarka Korei Północnej skurczy się trzeci rok z rzędu, podczas gdy realny PKB wyniósł 24,64 mld dolarów, co odpowiada rocznemu PKB na mieszkańca wynoszącemu 1123 dolarów, czyli około 30 razy mniej niż w Korei Południowej.
Gospodarka, w dużej mierze uzależniona od produkcji węgla, betonu i tworzyw sztucznych przemysłowych, utrzymuje się na rynku dzięki żywności, paliwu i nawozom z sąsiednich Chin.
Zasoby państwa, uzupełniane za pomocą przemytu i kradzieży kryptowalut, kierowane są do wojska i Pjongjangu, a okręgi prowincjonalne muszą zadbać o siebie. Zwykli Koreańczycy z Północy przetrwają dzięki rolnictwu na małą skalę i działalności rynkowej na małą skalę.
Obecnie inicjatywa Kima dotycząca roślin 20×10 ma się dobrze. Jak podają media państwowe, w marcu w ciągu sześciu dni odbyło się 13 uroczystości wmurowania kamienia węgielnego. Według Warda Kim Dzong Un prawdopodobnie priorytetowo potraktuje produkcję papieru, mydła, przetworzonej żywności i odzieży, które tradycyjnie importuje się z Chin. Zwrócił także uwagę, że „ponieważ wiele istniejących fabryk pracuje już na granicy swoich możliwości, budowa kolejnych 200 jest irracjonalna”.
Benjamin Katseff Zilberstein, ekspert ds. gospodarki Korei Północnej w Szwedzkim Instytucie Stosunków Międzynarodowych, uważa, że Kim stara się wrócić pod patronat obu krajów, wzmacniając w ten sposób partnerstwo z Federacją Rosyjską i zmniejszając zależność od Chin.
Korea Północna - najnowsze wiadomości
Zbójecki kraj szuka „przyjaciół” wśród krajów totalitarnych. Obecnie najbliżej Pjongjangu stały się Pekin i Moskwa, od którego zależy wiele kwestii, w tym także żywnościowych. Kim Dzong-un dosłownie pozostawił swoją populację własnym urządzeniom, skupiając się na produkcji rakiet o wątpliwych właściwościach.
Jednocześnie The Wall Street Journal napisał, że w ciągu ostatnich pięciu lat Korea Północna opracowała nową broń przeznaczoną do prowadzenia wojen regionalnych, a w styczniu Kim Dzong-un porzucił politykę zjednoczenia z Koreą Południową i przyjął bardziej agresywną politykę cele.
